Taraf olmanın ,dayanılmaz ağırlığı olmalı. Bu siyasi analizlerin vaçgeçilmez bir stok düşüncesini oluşturur ki,Sol için bağlı olduğu temel üretim araçlarının evrimselleşmesi ve ona aidiyet oluşturduğu sınıf değerleriyle ölçümlenmesiYLE sağlamalıdır. SOL terimi, bence iki öğe birden içeriyor: Birinci olarak bir sınıfsal tavır söz konusudur. Bununla, emek ile sermaye, varlıklı ile çulsuz, zengin ile yoksul,  arasında çıkar çatışmalarının olduğu her durumda, emekten, mülksüzden, yoksuldan, yoksundan yana tavır almayı.

İkincisi, sınıfsal siyaset çizgisinin, şu veya bu biçimde aydınlanma geleneğiyle bağlantılı olması.
Burda tarihsel örgülerle hareket etmek gerekirse, Türkiye SOL’unun tüm bileşen veya hareket odaklarının,12 Mart müdahalesi öncesi ve sonrası oluşturdukları direnç ve kiştlesel kazanımlarıyla halk’da karşılığı mutlaka olmuştur.  1972’de CHP liderliğine geçen Ecevit, 12 Mart rejimine muhalefet etti düzen değişikliği programı ve sloganlarıyla ‘Toprak İşleyenin, Su Kullananın’ ‘Bu Düzen Değişecek Türkiye’deki sol harekete değerli bir miras bıraktı. 1973 ve 1977 seçimlerinde birinci parti oldu. Ecevit ‘düzen değişikliği’ni savunurken partisini geleneksel bir anlamda sınıfsal platformlu ‘ılımlı sol’ bir çizgiye taşıdı ve tüm Türkiye siyasetini de sola kaydırdı. Bir SOL yelpazenin kurulması amaç edinilmiş olsada , MC ve derin devlet ve ABD tarafından bölünmüş bir SOL 12 eylül e taşınmak zorunda kalmıştı.

ABD’nin Ortadoğu’ya ilişkin planları uzunca bir süredir biliniyor ve artık bu planlar ayrıntılı haritalar biçiminde ortalığa saçılmış durumda. Kürt siyasetinin 12 eylül sonrası bir cankurtaran bir idol olarak oluşturulan algı , hem meclis seçimlerinde, Önce SHP tarafından listelere alınarak meclise taşınmış, ve mağduriyet ve sosyalist sol tarafından teslim alınan ideolojik çıkmazlıkla, kürt siyasetinin kuyruğunda dolambaçlı olmuştur.Süreç kendi çıkmazlığını ayakta tutunma çabaları, Sosyalist sol açısından , politik örgütlenme tasfiye olmuş, Meclis varlığı esas kılınan kadük bir yapıdan başkası olamamıştır.
Geçmişe bir not düşülmesi gerekirse, 12 Mart sonrası ,Sol için geçerliliğin bir adı Toplumsal tüm katmanlarda Üniversite ve aydın elit bileşkesinin tartışılır ve üretebilir bir ortaklaşa mücadele eksenin de olması kıymetliydi, MDD tezi sosyalitlerce en çok tartışılan ve yön dergisi çevresinde ki Kemalist sol ve AVCIOĞLU grubunun Türkiye tezi bir ön arayış olmktan öte uygulanmasının acilliğini gerçekçi kılması önemliydi.Kısaca Sol tahlil ve pratik öngörülerden öte onu hayata geçilmesi gerekli sınıf bilinirliğini , Aydın üzerinden derlenmiş bir toplum hareketini oluşturma çabasıydı.
CHP için 1972 den sonraki süreç kendiliğinden gelişen bir siyasi konjonktür değildi. Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin kurucu siyasal partisi olan Cumhuriyet Halk Partisi’nin, İkinci Dünya Savaşı sonrasında dünyada değişen konjonktürün etkisiyle girmiş olduğu ideolojik kimlik arayışı neticesinde, ‘’Ortanın Solu’’ ile gelişen ve sonrasında sosyal demokrasi ve sol ideolojiye doğru evrilen dönüşümü değerli ve anlamlıdır.
Burdan söz konusu başlığın bir anlamı olmalıdır tabiki, SOL ve tüm yelpaze için bu halkın beklentilerinin önemi vardır, yapılan hatalar , öncül bir aydın üzerine tartıştırmak yada onu dejenere etmek niyetiyle değildir.Tarihsel hatalar bu HALKIN cebinden , vicdanından en önemlisi onu cesaretinden çalınmış gerçeğini bilmektir. 2001 krizinde Ecevit başbakandır ancak, artık sermayeye tamamen teslim olmuş krizin yönetimini Dünya Bankası’ndan Kemal Derviş’e devretmiş olan bir Ecevit… Ve sonrası halk muhalefeti yerine, laiklik tabiki değerli ,  Laiklik kaygılarına dayalı muhalefet haklıdır ancak, bir toplumsal muhalefetle birlikte sürdürülmezse halk sınıflarıyla bağlantıları daha da zayıflatır geri teper ve bir kısır döngüde tutsak kalır. Elbette, sosyalistlerin kendilerini ezilenlerin ve emekçilerin yüzlerini döndükleri odak haline getirememeleri ayrı bir sorun.

Siyasi netleşme olmadan bir proğram da yazılamaz, İçeriğini halkın dilinden anlamak, özenle seçilmiş bir yetkinlik olmalıdır.Yıllarca bu halkın kanını emen SAĞ parti ve onun yerli işbrlikçilerine , bu hassas toplumungerçek sahipleri olduğumuzu anlatmak ve aktarmanın bir gerçekçi pratik ve proğmla bütünleşen SOL bir harekete gereksinim vardır. BU bulanıklığın bir batarya gücü olan tüm bileşenlerin halkın erki ile şarj edilen bir mücadele ekseni yaratılmasın zorunludur.
“Bağımsız Türkiye” ve anti-emperyalizm, sosyal devletçilik,eşitlikçilik, devlet mülkiyeti, aydınlanmacılık gibi birçok konuda söylemlerdeki benzerlik CHP ile sol/sosyalistler arasındaki farkı bulanıklaştırmamak , her Yurtsever SOL için ,olmazsa olmaz alt dibden vurulan bir tokmak olmalıdır.

Faşizm tanımı , bir çok terimsel ortaklıkları vardır ki, kamucu, devletçi, liberal emperyalizme karşı olmasıyla. Bu tespitlere karşın hegemonya gücünü tek adamdan bu hiyerarşiye karşı, gücünü Halkın iradesini temel alan özgürlükçü bir SOL üzerinden bunu tartışmak bile yazıya ihanettir.

Kendimce bir anı yakalamak değil , Taraf olmanın bir ızdırabı bu haykırış, SOL kendi menşeinde kendi mecrasında Müslüman mahallesinde salysngoz satmayı bırakmalıdır artık.

Genel bir yargı olarak söylüyorum, arada kalmışlık bende hep arabesk hissi uyandırıyor. Siyaset yapmanın, hele hele “devrimci siyaset” yapmanın alabildiğine zor olduğu bir ülkede, devrimciliği “ölümle nişanlanmak” ile, “çok acı çekmek” ile tarif etmeye çalışmak üstelik yeni yeni siyasetle tanışan bir devrimci kuşağa bunu önermek, kendi ayağına kurşun sıkmak olur.
Türkiye halkları, işçi sınıfı, kadınları, gençleri için bir kazanım olabilmesi için birlikte mücadelenin-cephenin içinde ayrı ayrı değil, ortaklaşabilmiş bir yapı olarak yer almaları gerekiyor. Ana muhalefet partisiyle tek tek ilişkilenmek, ayrı sokaklarda, ayrı meydanlarda olmak yerine “birlikte” olabilmeleri gerekiyor.

Bu ortaklaşa bir alanda olmak yerine , Bir açılım olmasının Eğitim, kadın hakları, ekonomi, Dış politika,Sağlık ve bir çok hayati önem kazanan sorunları ortak çalıştayla birlikte , ortaklaşa kurmanın düşün ve pratik Türkiye modelini acil ama hemen oluşturmalıdır..
Bilinen o ki bu halk daha fazla cesareti kırılmadan bu güçlü BATARYA ‘ya, kendi öz kaynaklarını, devrimci enerjisini, armağan etmekten asla imtina etmez..