ARAYIŞ
Atı alan Üsküdarı geçti..
Bu gerçeği geçici olsun, kalıcı olsun, hemen hemen her arayışımızda
gün ışığı kadar parlak ve açık görebiliyoruz. Ama yine de arayışlar içinde çırpınmaktan kurtulabildiğimiz yok. Çünkü hiçbir konuda sistemleri bulup yerleştiremiyoruz.Bunun yerine iş yaparım diye karşımıza çıkan her faniye ‘’can simidi’’ gibi sarılıp sonuçta hüsran’ı bekliyoruz.
Baş tacı ettiklerimizin hangisi kurtarabildi halkımızı sıkıntılardan, hangisi sorunlarınmızı çözme kavuşturabildi ?
Hiç biri..
Oysa tek adama bel bağlıyacağımız yerde , esaslara yönelsek
EKONOMİMİZİ hangi temele oturtulduğunu anlatabilecek bie ALLAH’ın kulu varmı?
Milli Eğitimizin nasıl bir şey olduğunu kim anlatabilir? Ya da Adalet sistemnin mahsumiyetiyle iilgili vicdanın nasıl bir şey olduğunu, neyi taklit ettiğimizi bile bilenimiz yok!
Bırakın derin incelemeyi,hangi bakanlıkların bir otel yangınından sonra sorumlulularının bakacağına karar verebilmiş değiliz daha..
Halka hizmet versin diye, bir sürü iş üstlenilen kuruluşlar oluşturuldu.Sonra bunlar akıllı tüccar gibi davranmayı öğrenemeyip; zarar ediyor , özelleştirelim satalım diye tutturduk…
Satışlar başladı, altından neler çıktı! Ne dedisi biter ne de kodusu..satılan onca varlıkların satış bedeli kadar bankalarda paraları olduğu anlaşıldı.
Hasta garantili, araç garantili, yolcu garantili garantili bir ülke olarak çıka geldik tümden, karstan edirneye herkes bu garantinin içine anonim ortak edildi .
Ama biz sihirli değnek peşindeyiz.. Oysa he şeyin başı SİSTEM işte bizde eksik olan da bu. Ne hesabımız da muhasebe, ne bankacılığımızda ekonomi, ne sağlığımız da sağlık..Kördövüşü ata sporumuz oldu..inşallah Üsüdardan öte ayrılırız ATI almadan..